de rest van 2012

En de rest van 2012.

Eigenlijk een slappe titel, maar nu ik dit type, eind januari 2013, is het toch even denken wat we allemaal hebben gedaan. En nee, het is niet dat er weinig gebeurd is, in tegendeel, maar om dan alles voldoende belicht en in de goede volgorde te zetten valt niet mee ;).

Ria en ik hebben een heerlijk seizoen achter de rug, wat voor ons eigenlijk begonnen is op het moment dat we de mast weer op de boot hadden ( zie eerdere blogs). En eindigde op de dag dat de Notre Ami begin oktober de kant op ging voor de winterstalling en groot onderhoud, daarover in het volgende blog. Elk weekend waren we van vrijdagmiddag tot zondagavond aan boord. Veel gevaren, en veel gezeild.

De zomervakantie was er voor ons een met een gouden randje. Allereerst besloten we gelet op de weersomstandigheden om voor het eerst de randmeren rechts te laten liggen en de oversteek naar Friesland te maken viaUitdam en  Enkhuizen naar Stavoren. Eigenlijk met te weinig wind om lekker te kunnen zeilen maar , net als het hemelvaart weekend, rustig  genoeg om de boot en jezelf te leren kennen op dit open water.

Op dat eerste stukje genoeg mee gemaakt, in Uitdam geholpen met het klaar maken en te water laten van een splinternieuwe, en de eerste in Nederland van dit type, trimaran. Een leuke boot moor niet ons type ;), de volgende dag naar Enkhuizen, voor ons een “emotioneel :P”moment. We kregen een ligplaats op nog geen 20 meter van waar we onze eerste zeilboot, de Schakel, vandaan haalden. Ook kwamen we daar Frank weer tegen, een medelid van hetZeilersforum , die ook een ligplaats heeft op de loosdrechtse plassen, bij de E erste aanleg.

Vandaar de oversteek naar Stavoren, de eerste keer IJsselmeer. Genoeg over gehoord en gelezen op het Zeilersforum. We hebben het dan ook rustig aan gedaan met alleen de Genua bij windkracht 2-3. Lekker met de wind achter naar de overkant. Tot we even buiten Stavoren helemaal geen wind meer hadden maar wel de beruchte korte golfslag van het IJsselmeer. Ja ik weet het er stond amper vind maar aan de lagerwal met voorbij stuivende motorboten slingerden we lekker. Daarbij de inschatingsfout gemaakt dat we, op de motor,  wel recht op de havenmond af konden met de golven van de zijkant maakte het slingeren er niet beter op. Dus op de motor met de golven  op de kont (ook niet lekker) Stavoren voorbij en toen gedraaid op een koers met de golven min of meer van voren. Doen we het weer? Denk het wel maar dan wel met wat wind zodat je door zeilvoering meer druk op je boot hebt en wat minder stuitert. Eenmaal binnen een mooi plekje gevonden in de passantenhaven en door Stavoren gewandeld. Ook kwam Frank nog even buurten. ’s Avonds werden we getrakteerd op een serenade op het water door de plaatselijke fanfare. Erg leuk en een ludieke manier om de clubkas te spekken.

Via Heeg, Joure en Akkrum zijn we naar het Pikmeer bij grou gevaren waar we naar de eerste race van het Skûtsjesilen gingen kijken. Daar zouden we ook de Pelle met bemanning treffen. Hieronder een stukje zoals het sms verkeer ging:

Pelle      :              waar liggen jullie ?
wij          :              Bijna tegenover de vaart maar Akkrum, je ziet het zo we hebben best wat vaantjes ind de mast.
Pelle      :              ok we zien je zo, komen vanaf Grou.

Dus wij houden de bocht in de gaten, en wat denk je? Daar komt de Pelle aan met een vlaggenlijn in de mast met alle skûtsje vaantjes vanaf 1818 ofzo. Ome Paul en Tante Else moesten meer vaantjes in de mast hebben dan hun neefje en zijn meisje.

We hebben 2 hele leuke dagen doorgebracht met elkaar met als een van de hoogtepunten het kijken naar de wedstrijd vanaf de rand van de wedstrijd baan. Daarna gingen beide schepen ieder hun eigen  koers. Wij gingen naar de gemeente haven in Grou om daar de volgende dag, maandag, de voorraden weer aan te vullen. Wat bleek een zeer gezellige braderie op de zondag waar we dan ook maar over gelopen zijn.  ’S Avonds hebben we onze mine bbq,  rond 25 cm op het achterdek gezet om het vlees te braden . Komt de havenmeester langs die vertelde dat dit niet mocht omdat het overlast zou geven. Op mijn vraag wat al die duitsers daar dan deden kreeg ik geen antwoord. Ook niet op de vraag wat het verschil zou zijn als ik het zelfde vlees zou bereiden op de draagbare gaspit die op de zelfde plek had komen te staan.

Verder hebben we heerlijk rondgevaren in het mooie Friesland en zijn we op de terugweg even van onze koers afgeweken en naar Meppel gevaren waar Jacob en Rita op visite geweest zijn. Daarna verder op weg via de randmeren naar onze thuishaven, recreatie centrum Mijnden in Loosdrecht.

Een hele mooie vakantie met een heerlijke boot waarmee we nog veel plezier zullen hebben.

Eenmaal terug in de haven hebben we nog een lekker “rustig”weekend tussen de palen gehad voor we weer naar huis en aan de arbeid moesten. Dat  “rustig”staat niet voor niets tussen haakjes. Toen we vrijdagavond aan kwamen werd gelijk gevraagd of we de buurman even konden helpen zijn mast overeind te zetten. Ook hoorde we van ons goede vriend Jan dat de in het voorjaar ver gezochte ideeen  werkelijkheid gingen worden. Hij mocht op het haventerrein een blokhut bouwen om als werkplaats in te richten. JBB bootservice werd weer een stapje groter.  Dus na de vakantie is er niet veel meer gevaren wel veel gebouwd.

En toen was het al oktober, de Notre Ami ging de kant op voor groot onderhoud. Geparkeerd achter de JBB-blokhut zodat we alles lekker dichtbij hadden. Zodat ik samen met jan al een hoop konden doen en we het plan hadden om niet alleen de Notre Ami maar ook de Zwop, jan’s boot’aan te pakken. Dat liep echter anders, Jan kon onverwachts een woning kopen waar ook een en ander aan gebeuren moest. Kortom , onze boot  moest even wachten.

Ondertussen is het 24 maart, 1 week voor Pasen en anderhalve week voor de boten weer het water in gaan. Alleen is de Notre Ami verre van klaar. En met mij zijn vele bootbezitters op het moment vooral druk om de weersverwachtingen in de gaten te houden. Bij ons in de haven hebben ze gelukkig ook gezien dat  er velen nog lang niet klaar zijn, en is er de mogelijkheid om de winterstalling te verlengen met twee weken. Daar zullen wij dan maar gebruik van maken en hopen dat we half april het water in gaan en de laatste koninginnendag op het water zijn